W książce Kim Scott jest tak wiele wspaniałych cytatów, że ciężko było mi wyłuskać te najważniejsze. Oczywiście zdecydowanie odsyłam do całości książki, którą wydało MT Biznes.

„Wsparcie, zespół i wyniki to trzy obszary obowiązków i odpowiedzialności każdego szefa.”

Dla większości szefów profesjonalizm oznacza punktualne przychodzenie do pracy, sumienne wykonywanie powierzonych zadań i nieokazywanie uczuć (o ile nie ma to czegoś w wspólnego z „motywacją” lub podobnymi celowymi akcjami). Efekt jest taki, że nikt się nie czuje w pracy swobodnie — nikt nie jest w niej prawdziwym sobą. 

„Najważniejsze, co możesz zrobić dla twojego zespołu jako całości, jest zrozumienie, na jakiej trajektorii rozwoju chcą być poszczególni jego członkowie w danym momencie, i zastanowienie się, czy ich oczekiwania są zgodne z potrzebami zespołu. W tym celu musisz dobrze poznać wszystkich swoich bezpośrednich podwładnych i to nie tylko na polu zawodowym.”

„Pod wieloma względami twoim zadaniem jako szefa jest ustawienie poprzeczki jakości na odpowiednim poziomie i dbanie o jej systematyczne podnoszenie. Na krótką metę może to się wydawać okrutne, ale w dłuższej perspektywie systematyczne obniżanie poprzeczki okazuje się znacznie gorszym rozwiązaniem.”

„W książce A Primer on Decision Making James G, March jasno tłumaczy, dlaczego jest źle, kiedy wszystkie decyzje zawszę podejmują ludzie stojący najwyżej w hierarchii. ,,śmietnikowym podejmowaniem decyzji” określa sytuację, w której decyzję podejmują ludzie, którzy akurat znajdą się przy stole, a nie ci, którzy dysponują najlepszymi informacjami. Niestety, większość kultur faworyzuje albo ludzi stojących najwyżej w hierarchii, albo takich, którzy mają osobowość predestynującą ich do siedzenia przy stole. Wynikające z tego złe decyzje są jednym z głównych czynników prowadzących do miernych rezultatów firmy oraz niezadowolenia pracowników.”

Zbyt wielu dobrych ludzi staje się kiepskimi szefami, a kiepscy są głównym źródłem nieszczęścia w naszym świecie i prowadzą do wielu dysfunkcji w naszej pracy.

„Kiedy wszyscy członkowie twojego zespołu są w stanie dać z siebie wszystko, co w nich najlepsze – pod względem umysłowym, emocjonalnym i fizycznym – czują się lepiej spełnieni w swojej pracy, lepiej ze sobą współpracują i uzyskują lepsze wyniki. A tego nie można na nikim wymusić siłą, autorytetem czy pełną kontrolą.”

„Odkładanie krytyki na później jest nieefektywne i wyczerpujące. Znacznie lepiej i prościej jest powiedzieć wszystko natychmiast.”

Gdy musisz kogoś zwolnić, zrób to po prostu jak człowiek. Pamiętaj, że nie zwalniasz kogoś dlatego, że jest beznadziejny.
Nie chodzi nawet o to, że beznadziejnie wykonuje swoją pracę. Chodzi o to, że ta praca — ta, którą ty sam mu dałeś – nie nadaje się dla tej osoby.