Dziś przegląd cytatów z książki Patricka Lencioniego.

„Wielu menedżerów preferuje działania, których efekty jest łatwiej ocenić, i z tego powodu poszukują źródeł przewagi konkurencyjnej gdzie indziej.”

Nic nie jest ważniejsze od zaufania.

„Gdy ludzie, którzy sobie nie ufają, angażują się w debatę, to często chodzi im o to, by pokazać swoją przewagę nad innymi. Zazwyczaj nie słuchają argumentów przedstawianych przez rozmówców i nie modyfikują swojego punktu widzenia.”

„Dobry przywódca najpierw wyzwala zaangażowanie wśród członków zespołu, doprowadzając do tego, by każdy z nich przedstawił swoje pomysły, punkt widzenia, opinie. Potem, mając świadomość, że nic „nie jest , zamiecione pod dywan”, ma odwagę podjąć decyzję, która zazwyczaj będzie sprzeczna z poglądami co najmniej jednego członka zespołu.” 

„Najważniejsze w tego rodzaju odpowiedzialności jest to, że nie zawsze wymaga ona współudziału lidera. Jest to bezpośrednia odpowiedzialność współpracowników wobec siebie, wsparta na przekonaniu, że nacisk otoczenia i niechęć do sprawienia zawodu kolegom to silniejsze motywatory niż strach przed naganą lub innego rodzaju karą nałożoną przez przełożonego.”

Przekonałem się, że najbardziej efektywnym sposobem przezwyciężenia tej tendencji jest pomaganie ludziom w zdaniu sobie sprawy, że jeśli nie udzielają innym konstruktywnej informacji zwrotnej, to osobiście przyczyniają się do ich upadku.

„Gdy lider przymyka oczy na tego typu zachowanie, taka osoba odnosi zwycięstwo. Jest to gra typu „kto pierwszy stchórzy” i twój przeciwnik chce, byś to był ty.”

„Choć w krótkim okresie może to być bolesne — i często jest — należy czasem podjąć decyzję o usunięciu utalentowanego, lecz wywierającego jednocześnie negatywny wpływ członka zespołu, gdyż w długim  okresie przyniesie to korzyści. Przykłady widać w wielu profesjonalnych drużynach sportowych — usunięcie gwiazdy powoduje polepszenie wyników w kolejnych latach.”