Odwaga w przywództwie –
the best of
Jak co 2 tygodnie udostępniam subiektywny przegląd cytatów z książki, którą czytam. W przypadku książki Brene Brown wybór był bardzo trudny.
„Zaufanie to klucz do wszystkiego, w szczególności do ciągłego doskonalenia się oraz zrównoważonych, wymiernych i namacalnych osiągnięć rynkowych.”
„Bez względu na to, kim jesteśmy, jak zostaliśmy wychowani i w co wierzymy, wszyscy gdzieś w cieniu i milczeniu toczymy bitwę z przekonaniem, że czegoś nam brakuje i że nie mamy prawa w pełni czuć się częścią czegoś, co jest dla nas ważne.”
Istnieje pewna granica wytrzymałości na wstyd. Po jej przekroczeniu ludzie nie mają innego wyjścia, jak tylko założyć zbroję — a niekiedy również dla własnego bezpieczeństwa obniżyć poziom zaangażowania.
„Odważny lider dostrzega i nazywa problemy czy różnice, uznając je za pewien fakt — natomiast nie podsyca podziałów i nie stara się ich wykorzystywać.”
„Paradoks całego naszego dążenia do ochrony przed światem polega na tym, że podczas gdy z jednej strony z niepokojem patrzymy na rozwój sztucznej inteligencji i technologii maszynowego uczenia się, obawiając się utraty miejsc pracy i ogólnego jej odczłowieczenia, z drugiej strony — świadomie lub nieświadomie – tworzymy takie kultury, które nie tylko nie wykorzystują typowo ludzkich kompetencji, takich jak wrażliwość, empatia czy zdolność do odczytywania emocji, ale wręcz zachęcają nas do odcinania się od nich.”
„Otóż liderzy mają wybór: mogą poświęcać pewną rozsądną ilość czasu na to, aby się odnieść do lęków i uczuć swoich podwładnych, albo marnować absurdalnie dużo czasu na zarządzanie nieefektywnymi i nieproduktywnymi zachowaniami.”
Jestem tym, co udaje mi się osiągnąć. Jaki jestem, zależy od tego, na ile skutecznie osiągam cele.
Proszę. Osiągam wyniki. Doskonałe wyniki. Oto dowód.
„A co jeśli to poczucie niedostatku i lęku wynika z tego, że się nie nadaję na lidera?”. Przytłaczała mnie nawet myśl, że nie potrafię przedstawić współpracownikom choćby zarysu strategii działania. <<A co jeśli trudności komunikacyjne to dowód na to, że nie radzę sobie z prowadzeniem firmy?>>. Gremliny wstydu nieustępliwie szeptały mi do ucha: <<Nie nadajesz się do tej roboty. Badasz przywództwo, ale nie potrafisz przewodzić. Śmieszna jesteś! >>.”
Jeśli sam nie jesteś skłonny wyjść na arenę i od czasu do czasu zebrać cięgi, to nie interesuje mnie,
co masz do powiedzenia o mojej arenie, i nie chcę tego słuchać.
„Nie jest odważny ten, kto mówi: <<Nie mogę zaryzykować, że mi się nie uda>>. Odwagą jest powiedzieć: <<Wiem, że coś mi w pewnym momencie nie wyjdzie, ale i tak będę się starać z całych sił>>. Nigdy jeszcze nie spotkałam odważnego człowieka, który nigdy w życiu nie zaznał rozczarowania, porażki czy zawodu sercowego.”
„Jeśli zależy nam na tym, aby ludzie faktycznie dawali z siebie wszystko i aby się całkowicie wyrzekli pancerza i angażowali całym sercem w tworzenie innowacji, rozwiązywanie problemów i służbę na rzecz innych, powinniśmy dążyć do wzmacniania kultury, w której czują się bezpieczni, docenieni i wysłuchani, a także szanowani.”